تسلیت به انگلیسی

وقتی میخوای به کسی اظهار تاسف کنی و بگی "تسلیت میگم" 
. 
. 
. 
. 
. 
. 

"My condolences" 
یا اینکه 
"please accept my condolences" 

یا اگر کسی به دیگری بخواد تسلیت رو پیکش کنه، میشه: 

Mohsen offered his condolences in the funeral party 
محسن در مجلس ترحیم تسلیت خودش رو ابراز کرد 

خرید معتبر شارژ ایرانسل ،رایتل، همراه اول و تالیا از شارژ ایران:

http://chargeup.1000charge.com/

نام علمی چنار

Platanaceae 

چنار                   Platanus orientalis

چنار درختی بارتفاع 25 متر می رسد پوست تنه آن خاکستری مایل به سبز و صاف و صفحه ای است برگهای چنار در جوانی کرکدار و نمدی است و کرکهای آن تدریجا زایل می شود برگهایش پنجه ای با 7-5 لوب و هر لوب آن دارای دندانه های سینوسی در شت فاصله دار و نوک تیز با بعاد 25 حتی 40cm  و با دم برگ ناودانی  شکل  که جوانه  را در قاعده ی خود در نیام پنهان می سازد گل آذین آن کروی  و یک پایه است . میوه ی آن کروی و مرکب و قطر آن به بیش از 2 cm می رسد  

پذیرش ترجمه

بسم الله الرحمن الرحیم

ترجمه ی انگلیسی به فارسی و فارسی به انگلیسی(متن،مقاله،سریال،فیلم،مستند و..) پذیرفته می شود./تحویل سریع -قیمت توافقی.

لطفا درخواست خودتون رو در بخش نظرات اعلام فرمایید.

برچسب‌ها: پدیرش ترجمه متن فیلم سریال، انگلیسی به فارسی، تحویل سریع، قیمت توافقی کم

نام علمی زرشک

زرشک     Berberis  vulgaris

ارتفاع آن به 2.5 متر می رسد و دارای جست ها و انشعابات زیاد دارد جست های بلند و در شاخه های تازه  برنگ زرد یا زرد ارغوانی دیده می شود برگهایش غشایی بیضی شکل یا واژ  تخم مرغی کشیده با انتهایی کند یا گاهی تیز و حاشیه ی درست تا دندانه دار است پشت برگ کم رنگ و رگبرگ های آن به هم رفته به نظر می رسد .خار های ان 3 شاخه به طول 2 cm است

                                          

پسته و خنجک و سماق

سماق           Rhus coriaria

پسته(چاتلاتقوش)       Pistacia atlantica

برگچه های آن چرمی و غشایی و کوچک  است حاشیه آن محدب و دارای میو ه ی شفت  کوچکی می باشد درختی به ارتفاع بیش از 15 متر با تاجی گرد و بزرگ است

خنجک   Pistacia   khinjuk                

درختی کوچک با ارتفاع7-3 متر با پوست صاف است برگهایش شانه ای فرد و پایک دار که ابتدا مخملی و سپس صاف می شود میوه ی آن شفت گرد یا کمی فشرده نوکدار است

نام علمی و مورفولوژی درخت گردو

شناسنامه

گردو Juglandaceae	:تیره
Juglans regia L.	:نام لاتین
Walnut tree – Persan walnut	:نام انگلیسی
گردو - آقوزدارد	:نام فارسی
جوز	:نام عربی

شرح گیاه

تاریخچه پرورش گردو به زمانهای بسیار دور و نامعلوم بر می گردد. گفته می شود که گردو در باغ شاه سلیمان پرورش داده می شد. در ایران قدیم گردو در معامله پایاپای بکار برده می شد که از این طریق به کشورهای مصر بیزانس ، ایتالیا و حتی کشورهای اروپائی و دنیای جدید انتشار یافته است. پایه های وحشی گردوی ایرانی در منطقه کوههای کارپاتیان (Carpathian mountains) در شرق اروپا، سرتا سر ترکیه ، عراق ، ایران ، روسیه جنوبی و افغانستان تا شمال غربی هیمالیا یافت شده است. بنابراین می توان گفت منشاء گردو ایران و مناطق اطراف آن می باشد که سپاه اسکندر در بازگشت خود آنرا به اروپا برده است. گردو درختی یک پایه و دارای برگهایی مرکب از برگچه های فردو بزرگ است. سنبله گلهای نر آن وضع آویخته دارد. ولی گلهای ماده آن دارای وضع قائم بر روی شاخه ها است. هر گل نر آن دارای پوششی مرکب از 3 تا 4 قطعه فلس مانند است که تعداد زیادی پرچم را از خارج فرا می گیرند در وسط پرچم ها نیز معمولاً اثر مادگی رشد نیافته دیده می شود. مجموعه گلهای ماده درخت گرد و هیچ وقت از 2 تا4 تجاوز نمی کند. هر گل ماده آن دارای پوششی کوچک از خارج می باشد این پوشش همراه با زوائد بزرگ و کوچک زیر گل (براکته و براکتئول) به تخمدان پیوسته است. گلهای ماده، مادگی 2 برچه ای دارند که مجموعاً تخمدانی یک خانه و به وضع تحتانی به وجود می آورند. قسمت آزاد مادگی نیز به 2 کلاله پهن و دور از هم ختم می شود. میوه آن شفت مانند و دارای میان برگوشتی و محتوی مواد تلخ است. میاه برگوشتدار میوه، فقط در گردوی تازه که همه قسمتهای میوه را در بر دارد، دیده می شود درون برگردو ، سخت و شکننده است و درون آن دانه مرکب از 2 لپه حجیم با اندوخته فراوان از مواد روغنی‏، جای دارد. - ارقام گردو عبارتند از : رقم سر (Serr)، رقم فرانکوت (Franquette)، مایت (Mayette)، پاریزین (Parisienne)، سجنو (Sejnovo)، هارتلی (Hartly)، پاین (Payne) ، اشلی (Ashley) ، سان لند (Sunland) ، چیکو (Chico) ، وینا (Vina) ، هاوارد (Howard) ، پدرو (Pedro) ، چاندلر (Chandler)، ته هاما (Tehama)

نیاز اکولوژیکی

آب و هوا : درخت گردو در طول تابستان نسبت به گرما و سرمای بیش از حد حساس است در طول دوره خواب زمستانه گردو می تواند سرمای 11- درجه سانتی گراد را بدون خسارت جدی تحمل کند ولی پس از شروع رشد، سرمای 2- تا 3- درجه سانتی گراد موجب از بین رفتن برگها، شاخه ها و گلها شده و در نتیجه محصول کاهش می یابد. دمای بالاتر از 38 درجه سانتی گراد موجب آفتاب سوختگی پوست سبز و چروکیدگی مغز گردو می شود و گاهی اوقات نیز میوه ها پوک می شوند. در رطوبت نسبی کم و دمای بالاتر از 40 درجه سانتی گراد به گردو خسارت جدی وارد می شود. دمای پائین تابستان نیز مناسب نیست زیرا موجب می شود میوه ها به اندازه کافی پر نشود بارندگی و رطوبت در اواخر فصل بهار و در تابستان موجب افزایش شیوع بیماری بلایت گردو می شود ولی ارقامیکه برگهای آنها دیرتر ظاهر می شود معمولاً از آلودگی مصون می مانند. خاک : قبل از کاشت گردو ابتدا باید خاک رویی ، خاک زیرین ، تهویه، زهکشی ، واکنش شیمیایی خاک (PH) و قابل استفاده بودن عناصر مختلف مورد آزمایش قرار گیرد. تجزیه خاک رویی و خاک زیرین اطلاعات مفیدی در مورد وضعیت خاک بدست می دهد. خاک رویی باید حاصلخیز بوده و زهکشی خوبی داشته باشد. میزان اسیدیته خاک در قابل جذب بودن مواد معدنی موثر است. اکثر عناصر معدنی در دامنه اسیدتیه 6 تا 7 برای گیاه قابل جذب است. معمولاَ در مناطق سرد واکنش شیمیایی خاک اسیدی است که با اضافه کردن آهک می توان آنرا افزایش داد. غیر از خاک رویی وضعیت خاک زیرین نیز برای گردو اهمیت دارد زیرا ریشه های آن تا عمق 3 متری خاک نفوذ می کنند خاک زیرین باید عاری از سنگ ، رس سفت و لایه های غیر قابل نفوذ که ریشه را محدود می کنند. باشد. درخت گردو خاک فقیر ، خاک سطحی و خاک خشک را بهتر از شرایط آب و هوای نامساعد تحمل می کند. در ضمن خاک باید عاری از نماتدهای مولد زخم ریشه و بیماریهای قارچی باشد. پایه و مشخصات پایه : بذرهای بدست آمده از گرده افشانی آزاد گردوی ایرانی در تمامی دنیا به عنوان پایه بکار می روند. براساس گزارشهای مختلف بسیاری از گونه های گردو مثل J.nigra , J. microcarpa ، J.cinerea – J.ailantifolia ، J.hindsii , J.major و برخی دورگهای آنها کم و بیش باگردوی ایرانی سازگار هستند در برخی موارد علائم ناسازگاری مثل رشد بیش از حد پایه با پیوندک، جدا شدن پایه و پیوندک در محل پیوند،کاهش قدرت رشد پیوندک و جوش نخوردن درصد بالایی از پیوندهای انجام شده مشاهده می شود. مشخصات گردوی ایرانی : از پایه های بسیار معمول است. و نسبت به بیماری پوسیدگی طوقه و تحمل بیماری خط سیاه مقاوم است ولی برای خاکهایی که سطح آب زیرزمینی بالاست . خاکهای شور ، خاکهای آلوده به قارچ ریشه بلوط و خاکهای آلوده به نماتد پایه مناسبی نیست. این پایه در خزانه به کندی رشد می کند. ازدیاد گردو : گردو از طریق جنسی (بذر) و یا به روش غیر جنسی زیاد می شود. ازدیاد به وسیله بذر نهالهای گردوی بذری نیز معمولاً به عنوان پایه مورد استفاده قرار می گیرند برای این منظور میوه های نامطلوب و پوست سخت کاشته می شوند برای جوانه زنی رشد خوب استراتیفیه کردن لازم است برای استراتیفیه کردن، میوه های خیس شده را داخل جعبه و در محیط مناسب مثل ورمی کولایت ‏ پیت ماس با ماسه بادی به صورت لایه های متناوب چیده و به مدت دو یا سه ماه در معرض سرما (3 تا 5 درجه سانتی گراد) قرار می دهند در طی این مدت میوه ها باید مرطوب نگهداشته و به اندازه کافی تهویه شوند عوامل متعددی از جمله نوع و اندازه میوه، موقعیت بذر، عمق کاشت حرارت و رطوبت خاک و تیمار بذر در جوانه زنی بذر تاثیر دارند اگر میوه های بزرگ گردو در عمق 7 سانتی متر خاک به حالت عمودی قرار گیرند از جوانه زنی و رشد بهتری برخوردار می شوند. نهالستانها باید در محلی احداث شود که دارای خاک حاصلخیز بوده و امکان زهکش و آبیاری وجود داشته باشد. بذور گردو در فصل بهار و در عمق 7 سانتی متر خاک کاشته می شوند فاصله بین بذرها و فاصله ردیفهای کاشت به مدت زمانی که نهالها در خزانه باقی خواهند ماند بستگی دارد اگر مدت نگهداری نهالها در خزانه دو سال یا بیشتر باشد فاصله ردیف های کاشت یک متر و فاصله بین نهالها 30 سانتی متر در نظر گرفته می شود در مناطقی که طی فصل تابستان بارندگی صورت نمی گیرد استفاده از مالیج موجب حفظ رطوبت و کنترل علفهای هرز شده سرعت جوانه زنی و رشد نهالها افزایش می یابد. برای تامین حداکثر رشد نهالها ، آبیاری مکرر و مبارزه با علفهای هرز ضروری است به منظور مراقبت از نهالهای پیوندی یک سال قبل از انتقال نهالها به محل اصلی باید ریشه های سطحی آنها در عمق 20 تا 25 سانتی متری سطح خاک بریده شود. ازدیاد رویشی : شامل پیوند شاخه ، پیوند جوانه ، خوابانیدن و ریز ازدیادی است (البته ریشه زایی قلمه های گردو موفقیت چندانی نداشته است). پیوند شاخه و پیوند جوانه : درصد موفقیت از دیاد گردو از طریق پیوند جوانه بطور قطعی کمتر از میوه های دانه دار و هسته دار می باشد در نتیجه دقت بیشتری در نحوه عمل پیوند و نقل و انتقال پایه و پیوندک لازم است. موفقیت بیشتر هنگامی بدست می آید که پیوند نهالها به روش اسکنه و یا زبانه ای در داخل گلخانه در دمای 28 درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی 80 تا 100 درصد صورت گیرد و یا نهالها پس از پیوند در داخل اطاق کشت در دمای 1 25 درجه سانتی گراد و رطوبت 2 75 درصد نگهداری شوند. دما و رطوبت مناسب از شرایط اصلی تشکیل بافت کالوزاست در شرایط هوای آزاد معمولاً عوامل فوق قابل کنترل نبوده و در نتیجه منجر به عدم موفقیت در عمل پیوند می گردد. در کل انجام پیوند اسکنه در دیماه و نگهداری نهال به مدت سه هفته قبل از انتقال به نهالستان در دمای 26 درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی 90 درصد و پیوند وصله ای در اواخر خرداد به وسیله چاقوهای دو تیغه ای از روشهای ازدیاد رویشی گردو در سطح تجارتی است. خوابانیدن : با استفاده از ترکیبی از مواد تنظیم کننده رشد ریشه زائی خوبی در شاخه های خوابانده شده بدست آمده و روش مناسب برای ازدیاد گردو می باشد ولی گیاهان مادری ارقام تجارتی در مرحله اول باید با قلمه زیاد شوند. پیوند سرشاخه : در این روش پایه ها قبلاً بطور کامل مستقر شده اند پیوندک بسرعت رشد کرده و باردهی آن نیز نسبت به نهالهای پیوندی که بعداً به محل اصلی منتقل می شوند زودتر آغاز می شود پیوند سرشاخه معمولاً به صورت پیوند اسکنه و یا پیوند پوست در فصل بهار یا هنگامی که رشد گیاه تازه شروع شده است انجام می شود. شاخه هایی که به عنوان پیوندک استفاده می شود باید در دوره خواب زمستانه از پایه های مادر تهیه و قبلاً در بسته بندی مناسب داخل یخچال نگهداری شوند هنگام می پیوند سر شاخه در اوایل بهار انجام می گیرد خروج شیزه گیاهی گردو مشکلاتی ایجاد می کند که برای رفع آن می توان دو هفته قبل از عمل پیوند با بریدن نوک شاخه های درختان پایه از این عارضه جلوگیری کرد. در روش پیوند سرشاخه سرعت رشد درخت بیشتر بوده ، زخم شاخه های پیوند شده به سرعت الیتام یافته و درخت بزودی محصول زیادی تولید می کند محل زخم بعد از پیوند بوسیله چسب پیوند پوشش داده می شود و برای محافظت آفتاب سوختگی باید تنه درخت را با رنگ سفید رنگ آمیزی کرد.

کاشت گردو

نقشه کاشت : در زمین مسطح سیستم کاشت به صورت مربع مستطیل با آرایش پنج تائی بوده ولی در زمینهای شیب دار در روی خطوط تراز و تراس ها صورت می گیرد در سیستم کاشت مربع فاصله کاشت درختان و فاصله ردیفهای کاشت مساوی است. در حالیکه در آرایش پنج تائی یک درخت در مرکز چهار درخت کاشته می شود. در سیستم مستطیل فاصله ردیفها از فاصله بین درختها بیشتر است روش کاشت مربع به علت سادگی و مناسب بودن از نظر عملیات زراعی و تنک کردن در باغات گردو بسیار معمول است در صورتیکه کشت در زمینهای شیب دار باشد و شیب زمین بیشتر از 10 درصد باشد کاشت بر روی خطوط تراز صورت می گیرد با این روش روی ردیفهای کاشت تمامی درختان در یک سطح قرار می گیرند فاصله ردیفهای کاشت در شیبهای تند کمتر و بر عکس در شیبهای کم بیشتر است .

کاشت

در خاکهای رسی و خاکهای غیر حاصلخیز ابتدا کودالهایی به ابعاد یک متر کنده شده سپس داخل آن به وسیله خاک و کود دامی پوسیده به نسبت 2 :1 در آبان ماه پر شود. کلیه علفهای هرز و بقایای گیاهان باید قبل از کاشت از زمین خارج شود اگر لایه سختی در چاله باشد باید شکسته شود. نهالها را در یک گودال قرار داده روی ریشه ها را با خاک مرطوب می پوشانند تا از خشک شده آنها جلوگیری شود. در اواخر دوره خواب یا اوایل بهار گودالی ایجاد می کنند که سیستم ریشه بطور کامل در داخل آن قرار گیرد نهال را در داخل گودال قرارداد و ریشه ها را به هر طرف پخش می کنند. و سپس آنرا با خاک پر می کنند و با پا فشار داده و بلافاصله آبیاری می کنند. نهالها پس از کاشت باید از فاصله 40 تا 50 سانتی متری بالای محل پیوند سربرداری شوند. آبیاری در سال اول خیلی مهم است طی تابستان آبیاری مداوم از ضروریات است. ولی هنگام بارندگی از غرقابی شدن خاک باید جلوگیری شود.تنه نهالها برای جلوگیری از آفتاب سوختگی با رنگ سفید رنگ آمیزی شود. در صورت وجود باد شدید نهالها به قیم نیز نیاز دارند علفهای هرز پس از ظهور باید از بین بروند و درختان در مقابل آفات و بیماریها محافظت شوند.

فاصله کاشت

در طراحی فاصله کاشت چند عامل باید در نظر گرفته شود : (1) درخت گردو حدود 15 تا 20 سال فضای معینی را اشغال می کند لذا در طراحی فاصله باید نهایت کار در نظر گرفته شود. (2) در سالهای اول تولید محصول بطور مستقیم به تعداد درخت بستگی دارد و هر چه درخت بیشتر باشد محصول بیشتر خواهد بود (3) در نظر گرفتن ارقامی که در جوانه های جانبی بارده هستند. (4) عملیات هرس و حذف درختان اضافی امکان کشت متراکم را فراهم می کند. (5) کشت متراکم مدیریت بهتری از نظر آبیاری ، کوددهی ، هرس و کنترل آفات و بیماریها نیاز دارد. لذا در ارقام مثل هارتلی که رشد رویشی قوی دارند و جوانه های انتهائی آنها باروری می شود فاصله کاشت 15 تا 20 متر در نظر گرفته می شود و در رقم وحیکو که رقمی زودرس با باردهی جانبی ولی در دوره باردهی درختی کوچک و متراکم می باشد فاصله کاشت در مرحله اول رشد 6/6 × 6/6 در نظر گرفته می شود و در نهایت با هرس و حذف تدریجی درختان اضافی فاصله کاشت به 3/9 × 3/9 تغییر می یابد و یا رقم گردوی وینا (Vina) که رشد زیادی دارد. و جوانه های جانبی آن بارور و پر محصول می باشد در مرحله اول رشد 3/9 × 3/9 متر و با تنظیم نهایی 3/13 × 3/13 متر می رسد. در صورت نیاز به ارقام گرده دهنده باید این ارقام در ردیفهای ثابت کاشته شوند و از کاشت آزاد در ردیف درختان اضافه که بعداً حذف می شوند باید خودداری نمود. درختان گرده دهنده که از هر هشت ردیف یکبار کاشته می شوند باید در موقعیتی باشند که در معرض وزش باد قرار گیرند

درخت انجیلی

انجیلی یا آسوندار (انجیلو یا انجیلی یا انجول یا تویی یا تفی یا زوند) درختیاست که در جنگل‌های شمالی ایران می‌روید. این درخت دارای چوب سختی است و ریشه و برگ‌های آن مصرف دارویی دارد.

انجیلی درختیست بومی ایران و آندومیک، که نام علمی آن Parrotia persicaمی‌باشد. parrotia به معنی جنس طوطی می‌باشد وعلت این نامگذاری دو زائده منقار مانند، شبیه نوک طوطی است که در دو طرف میوه در قسمت بالا قرار دارد. همچنین در کتاب درختان و درختچه‌های ایران از دکتر حبیب الله ثابتی آمده‌است که این درخت به افتخار Parrot گیاه شناس فرانسوی به این نام خوانده می‌شود. این درخت از تیره خود انجیلی Hamamelidaceae می‌باشد که در آستارای جمهوری آذربایجان و لنکران و در جنگلهای شمال از سواحل آستارا تا گلیداغانتشار دارد و از جلگه‌های ساحلی دریای خزر تا ارتفاعات میانبند امتداد می‌یابد و درکلاردشت تا ارتفاع ۱۴۰۰ متر از سطح دریا دیده می‌شود.

انجیلی درختی است زیبا با قامتی بلند و به ۲۵ متر می‌رسد. برگهای انجیلی بیشترین توجه را به خود جلب می‌کند. برگهای جوان بنفش مایل به قرمز هستند بعد از آن در تابستان به رنگ سبز تیره و درخشان تبدیل می‌شوند و سرانجام در پاییز برگهای درخشان به رنگهای مختلف زرد پررنگ نارنجی سوخته و پررنگ و قرمز روشن خالص آشکار می‌شود و این تنوع رنگ مناظر زیبایی را ایجاد می‌کند و از این حیث این درخت برای ایجاد فضای سبز و همچنین جذب توریست در جنگلهای ما مناسب است. چوب انجیلی بسیارسخت است و از این حیث در زبانهای خارجی به چوب آهن معروف است

محتویات ۱ اطلاعات کلی ۲ برگ‌ها ۳ گل ۴ میوه ۵ تنه درخت و شاخه‌ها ۶ هرس ۷ پررورش ۸ سایر ۹ کاربرد و مدیریت ۱۰ منابع

اطلاعات

• نام علمی: Parrotia persica
• نام‌های مشترک : Persian parrotia
• خانواده: hamamelidaceae
• ارتفاع: ۲۰ تا ۴۰ فوت (در جنگلهای شمال تا ۱۵ متر می‌رسد)
• پهنا: ۲۰ تا ۳۵ فوت
• شکل تاجگل: گرد شکل گلدان
• فشردگی تاج گل: متوسط
• میزان رشد: آهسته، تدریجی
• بافت: خوب، عالی

برگ‌ها

ترتیب برگ: متناوب

• نوع برگ : ساده
• حاشیه برگ: کنگره دار و دندانه دار
• پهنک برگ: بیضی شکل، کشیده، تخم مرغی و یا واز تخم مرغی موجدار و بدون تقارن
• نوع و مقاومت برگ : خزان کننده
• طول تیغه برگ: ۴ تا ۸ اینچ
• رنگ برگ: سبز
• ویژگی‌های پاییزی : رنگارنگ

گل 

رنگ گل: قرمز

• ویژگی‌های گل: پر زرق و برق، گلهای بهاری

میوه

خشک نا شکوفا از نوع کبسول

• رنگ میوه : قهوه‌ای
• طول میوه : کمتر از ۵ اینچ
• پوشش میوه :خشک

تنه درخت و شاخه‌ها 

پوسته نازک است و براحتی از تاثیرات ماشینی آسیب میبیند در درختان مسن خاکستری متمایل به زرد است دارای فرو رفتگی‌ها و برجستگی‌های زیاد است ساقه‌های آن نیز به یکدیگر جوش خورده‌اند و تنه درخت را نا منظم تر میسازند درخت میخواهد که با چندین تنه رشد کند اما می‌تواند آموزش ببیند که با یک تنه واحد رشد نماید. ریتیدوم آن صاف می‌باشد و بصورت صفحه‌ای از تنه جدا می‌شود.

هرس

نیاز به هرس کمی دارد تا ساختمانی قوی را توسعه دهد.

پررورش

نور: درختی است نسبتاً سایه پسند مقاومت خاک: خاک رس، خاک برگ، شن، نسبتاً قلیایی، اسیدی مقاومت در برابر خشکسالی : زیاد

سایر

خصوصیات برجسته درخت: درخت ویژگیهای تزئینی چشمگیری دارد می‌تواند بیشتر کاشته شود مقاومت آفت: هیچ آفتی بطور عادی روی درخت دیده نمی‌شود

کاربرد و مدیریت

ویزگیهای تزئینی انجیلی آن را بعنوان یک درخت خیابانی مطلوب میسازد. در فاصله ۲۰ تا ۳۰ فوت در امتداد یک خیابان یا پیاده رو یک سایبان روی مسیر پیاده رو ایجاد می‌کند (آن سایبان روی خیابان نخواهد بود) اما مانند یک دیواری از شاخ و برگ شکل فوق العاده‌ای در امتداد یک خیابان مسکونی را ایجاد می‌کند انجیلی در آفتاب درخشان و یا سایه محدود در زهکشی مناسب رشد می‌کند. این درخت در خاکهای مرطوب ایستادگی و تحمل ندارد .انجیلی بدلیل تغییر رنگ برگهایش منظره جالبی را در جنگل ایجاد می‌کند که برای جذب توریست بسیار مناسب است.

درخت تمشک

تمشک، درختچه‌ای است  از تیره گل سرخیان که دسته مستقلی را به نام دسته تمشک‌ها تشکیل می‌دهند و به حالت وحشی در نقاط گرم و ساحلی مرطوبی مانند گیلان و مازندران و همچنین در آذربایجان فراوان می روید. در گیلان و مازندران به آن ” تمش، ولش، بولوش و بوروش و در آذربایجان بؤیورتکن گویند. تمشک سیاه وحشی با نام علمی Rubus fruticsos گیاهی است بوته‌ای با ریشه‌ی دایمی و شاخه‌های چوبی دو ساله و با برگ های ۳ تا ۵ برگچه ای و خارهایی که بر روی دمبرگ برگ ها واقع هستند.

برگچه ها در هر دو سطح فوقانی و تحتانی دارای کرک هایی خشن هستند گل های آن سفید رنگ و میوه گیاه سیاه رنگ است.تمشک در حاشیه شمال کشور در جنگل های گیلان به حالت خودرو رویش دارد و برگ و میوه آن دارای خواص دارویی هستند.گل های آن از روزهای پایانی اردیبهشت ماه و به رنگ های سفید تا صورتی کم رنگ به قطر ۲ تا ۳ سانتی متر شامل  ۵ برگچه پدیدار می شوند.تمشک وحشی به گونه ی طبیعی در جنگل‌ها، کناره‌ی جنگل‌ها و نیز در بوته‌زارها و خارزارها می‌روید. تمشک وحشی خاک مرطوب و حاصلخیز را ترجیح می‌دهد و در سرزمین‌های مرتفع تا ارتفاع دو هزار متری هم دیده شده است. 

گل های آن از روزهای پایانی اردیبهشت ماه و به رنگ های سفید تا صورتی کم رنگ به قطر ۲ تا ۳ سانتی متر شامل  ۵ برگچه پدیدار می شوند.تمشک وحشی به گونه ی طبیعی در جنگل‌ها، کناره‌ی جنگل‌ها و نیز در بوته‌زارها و   خارزارها می‌روید. تمشک وحشی خاک مرطوب و حاصلخیز را ترجیح می‌دهد و در سرزمین‌های  مرتفع تا ارتفاع دو هزار متری هم دیده شده است.